دستاوردهای انقلاب در حوزه زیرساخت‌های عمرانی

به گزارش عصر بازآفرینی به نقل از ایسنا، در چهل سالگی انقلاب اسلامی از جمله دستاوردهای انقلاب اسلامی در حوزه زیرساخت‌های عمرانی موارد ذیل است:

افزایش عدالت در دسترسی به انواع زیرساخت‌های شهری و روستایی در کشور بعد از انقلاب؛ حتی در دورترین نقاط کشور.
افزایش بی سابقه سرعت حمل کالا و مسافر با ساخت زیرساخت‌های حمل و نقل جاده‌ای، ریلی و هوایی.
کسب دانش و توانایی مهندسی در همه حوزه‌های زیرساختی کشور طی سال‌های بعد از انقلاب (انرژی، حمل و نقل، صنعت، هوافضا و …)
تبدیل وضعیت وابستگی به متخصصان و مستشاران خارجی در ایجاد زیرساخت‌های اساسی کشور به بی نیازی از مستشاران خارجی و صدور خدمات فنی مهندسی در همه ابعاد در سال‌های بعد از انقلاب.
دوبرابر شدن سهم برنامه‌های عمرانی بخش‌های آموزش، بهداشت، رفاه و مسکن در برنامه‌های ۵ ساله توسعه کشور بعد از انقلاب نسبت به برنامه‌های قبل از انقلاب.
تبدیل شدن کشور به یک کارگاه بزرگ ایجاد زیرساخت‌های حیاتی بعد از انقلاب اسلامی.
پیشرفت عظیم در ایجاد همه زیرساخت‌های اساسی و عمومی کشور با وجود هشت سال جنگ تحمیلی و نابودی بسیاری از زیرساخت‌ها و از طرف دیگر اعمال تحریم‌های شدید توسط سلطه‌گران طی ۴۰ سال گذشته.
ساخت شبکه عظیم بزرگراهی در کشور به طول ۱۶۶۲۷ کیلومتر.
افزایش ۶ برابری کل راه‌های کشور و رسیدن آن از ۴۶ هزار کیلومتر در سال ۱۳۵۷ به ۲۸۰ هزار کیلومتر در سال‌های اخیر.
افزایش ۵۰۰ برابری راه آسفالته روستایی و رسیدن از ۲۰۰ کیلومتر در سال ۱۳۵۷ به ۱۰۷ هزار کیلومتر در سال ۱۳۹۵.
دستیابی به دانش و فن ساخت واگن و لوکوموتیو در کشور برای نخستین بار در کشور.
ساخت و توسعه مترو در همه کلانشهرهای کشور با توان مهندسی شرکت‌ها و مهندسین داخلی بعد از انقلاب برای نخستین بار.
افزایش تعداد فرودگاه‌های کشور از ۳۲ به ۵۴ فرودگاه و دستیابی به بیش از میزان استاندارد شعاع ۲۵۰ کیلومتری دسترسی به فرودگاه.
دستیابی به دانش و فن ساخت هواپیماهای مسافربری کوچک و ساخت تعدادی از آنها در کشور.
ساخت کشتی و تولید انواع قایق برای اولین بار در تاریخ کشور رخ داده است.
برابر شدن ظرفیت بنادر کشور: ارتقا ظرفیت بنادر از ۱۰ میلیون تن به بیش از ۲۰۰ میلیون تن در سال ۱۳۹۴
قرار گرفتن ۱۰۰ درصد جمعیت شهری و ۷۳ درصد جمعیت روستایی تحت پوشش شبکه آب شرب سالم این در حالی است که در سال ۱۳۵۵ حدود ۸۰ درصد روستاها فاقد تأسیسات لوله کشی بوده‌اند.
حدود ۵ برابر شدن حجم آب تولیدی: افزایش قابل توجه حجم آب تولیدی از ۱.۵ میلیارد متر مکعب در سال ۱۳۵۷ به ۶.۹ میلیارد متر مکعب در سال ۱۳۹۵
برقرار کردن ۱۰۰ درصد روستاهای بالای ۱۰ خانوار و ۹۹.۵ درصد روستاهای زیر ۱۰ خانوار بعد از انقلاب. افزایش بی سابقه تعداد روستاهای برق دار شده از ۴ هزار روستا به ۵۷ هزار روستا نسبت به قبل از انقلاب (بیش از ۱۳ برابر) (به طور میانگین حدود ۴ روستا در روز)
افزایش طول خطوط انتقال برق بیش از ۱۳ برابر (از ۴۵۴۸ کیلومتر مدار در سال ۱۳۵۷ به ۵۱۸۰۰ کیلومتر مدار در سال ۱۳۹۵).
چندین برابر شدن تعداد شهرهای گازرسانی شده (قبل انقلاب: ۹ شهر؛ سال ۹۵: ۱۰۸۳ شهر) و ۲۳۰۰۰ برابر شدن تعداد روستاهای گازرسانی شده (قبل انقلاب: ۱ روستا؛ سال ۹۵: ۲۳۰۰۰ روستا).
افزایش بی نظیر انشعاب گاز از ۵۰ هزار انشعاب در سال ۱۳۵۷ به ۱۰ میلیون و ۵۷۰ هزار انشعاب در سال ۱۳۹۵ (۲۱۱ برابر).
پیشرفت بی نظیر در تولید داخلی تجهیزات گازی و پالایشگاهی (تولید کردن ۹۵ درصد تجهیزات مورد نیاز گازرسانی و ۸۰ درصد اقلام پالایشگاهی در داخل کشور.)
برابر شدن سدهای مخزنی کشور بعد از انقلاب، تعداد سدهای مخزنی کشور از ۱۳ سد به حدود ۴۰۰ سد بزرگ در سال ۱۳۹۵ رسیده است.
دستیابی به دانش و فن ساخت سد بعد از انقلاب اسلامی و ساخت و توسعه سد با دانش و توان شرکت‌ها و مهندسین داخلی برای نخستین بار.
دستیابی به فناوری ساخت سکوهای نفتی عظیم در کشور و خودکفایی در این زمینه با بومی شدن صنعت آن و بی نیازی به کشورهای خارجی.
دستیابی کشور به فناوری ساخت پالایشگاه‌های مدرن متناسب با استانداردهای جهانی همچون پالایشگاه ستاره خلیج فارس و اقدام به ساخت پالایشگاه در کشورهای خارجی.
خودکفایی بی نظیر کشور در تولید بنزین با فراتر رفتن میزان تولید آن از مصرف آن در کشور (متوسط مصرف روزانه در کشور ۸۴ میلیون لیتر؛ متوسط تولید بنزین در پالایشگاه‌های کشور ۹۰ میلیون لیتر می‌باشد).
دستیابی به تولید و عرضه انرژی هسته‌ای بعد از انقلاب با تلاش و ایثار دانشمندان هسته‌ای کشور و تقدیم چند شهید والامقام.
دستیابی به فن آوری و دانش کامل چرخه سوخت هسته‌ای و قرار گرفتن در ردیف پنج کشور برتر جهان.
قرار گرفتن ایران در میان کشورهای تولید کننده سوخت پاک (برق) از طریق گداخت هسته‌ای.
ساخت و راه اندازی نزدیک به ۱۰۰۰ شهرک صنعتی در سراسر کشور.
برابر شدن تعداد واحدهای تولید صنعتی طی سالهای بعد از انقلاب و افزایش آنها از ۸۵۷ واحد به ۸۴۲۸۷ واحد در کشور.
برابر شدن تعداد مشترکین تلفن ثابت، از ۸۵۰ هزار اشتراک در قبل از انقلاب به حدود ۳۰ میلیون اشتراک.
ایجاد دسترسی به ارتباط تلفنی برای حدود ۹۰ درصد روستاهای کشور (۵۴ هزار و ۲۸۶ روستا دارای ارتباط و ۴۸ هزار و ۳۳ روستا دارای تلفن خانگی)
دسترسی تمام مردم کشور به تلفن همراه و افزایش ضریب نفوذ آن به ۱۰۴ درصد در کشور (۱۵۶ میلیون و ۱۱ هزار و ۲۸۳ شماره همراه فروخته شده، ۸۳ میلیون و ۲۲۴ هزار و ۱۳۴ خط فعال)
افزایش ۳۱ برابری تعداد شبکه‌های تلویزیونی کشور و رسیدن آن از ۲ شبکه سیاه و سفید چند ساعته در سال ۱۳۵۷ به ۶۲ شبکه ۲۴ ساعته در سال ۱۳۹۵ و ایفای نقش بی بدیل در ارتقا فرهنگ عمومی جامعه به عنوان یک دانشگاه فراگیر.
اتصال کشور به شبکه اینترنت در سالهای بعد از انقلاب و ایجاد زیرساخت‌های عظیم آن در کشور.
گسترش اینترنت همپای جهان و رساندن آن تا سطح روستاها به عنوان بستری برای ارائه خدمات دولت الکترونیک.
دسترسی ۱۰۰ درصدی جمعیت شهری و روستایی کشور به مراقبت‌های اولیه بهداشتی در نتیجه افزایش امید به زندگی به میزان ۲۲ سال در کشور.
ایجاد زیرساخت‌های پوشش ۱۰۰ درصدی واکسیناسیون در کشور و ریشه کنی بی‌نظیر بیماری‌های همه گیر در کشور.
توسعه روزافزون بیمارستانها در کشور به طوری که تعداد شهرهای دارای بیمارستان از ۳۷ % در سال ۵۷ هم اکنون به بیش از ۹۷ % رسیده است (احداث سالیانه ۱۴ بیمارستان در کشور).
توسعه زیرساخت‌های صنعت داروسازی در کشور و در نتیجه تولید ۹۵ % داروی مورد نیاز کشور در داخل کشور.
راه اندازی بیمارستان‌های هسته‌ای در کشور برای اولین بار در کشور بعد از انقلاب اسلامی.
دستیابی به پزشکی هسته‌ای و تولید و صادرات انواع رادیوداروها در کشور.
افزایش حدود ۳ برابری مساجد کشور از ۲۵ هزار در قبل از انقلاب به ۷۲ هزار در سال ۱۳۹۳ و در نتیجه افزایش دسترسی به مساجد توسط مردم.
ایجاد نمازخانه در تمامی مراکز و محیط‌های عمومی و خدماتی بعد از انقلاب.
احداث دهها مسجد و نمازخانه بین راهی (در جاده‌های اصلی کشور)
۸ برابر شدن تعداد کتابخانه های عمومی کشور نسبت به سال‌های قبل از انقلاب (افزایش از ۴۰۰ کتابخانه به ۳۲۷۸ کتابخانه).
قرارگیری ایران جزو ۱۰ کشور اول دنیا در انتشار کتاب در سایه توسعه زیرساخت‌های قانونی و نهادی موجود.
افزایش بی سابقه تعداد دانشگاه‌های کشور از ۲۲۳ دانشگاه در سال ۱۳۵۵ به ۲۶۴۰ دانشگاه در سال ۱۳۹۵ (بیش از یازده برابر) به طوری که هر کسی که در ایران تمایل داشته باشد می‌تواند به مدارج آموزش عالی دست پیدا کند.
افزایش دانش آموزان وارد شده به مقاطع عالی تحصیلی از ۱۸ درصد در سال ۱۳۵۰ به ۷۰ درصد در سال ۱۳۹۶.
اهتمام ویژه جمهوری اسلامی در جهت فراهم کردن امکان تحصیل در استان‌های محروم؛ به طوری که تعداد مدارس استان‌های محروم بعد از انقلاب اسلامی ۵ برابر شده است.
افزایش تعداد مدارس کشور از ۴۸ هزار مدرسه به ۱۰۸ هزار مدرسه (به طور میانگین ۴ مدرسه در روز و ۳ هنرستان در هر هفته)
افزایش بی سابقه مدرسه و امکانات آموزشی در سطح کشور به گونه‌ای که در سایه آن، درصد باسوادی در کشور نزدیک به ۱۰۰ درصد شده است.
ساخت و تجهیز شهرک‌های سینمایی مختلف به عنوان یک زیرساخت مهم و در نتیجه تولید فیلم‌های فاخر و به یادماندنی ملی.
افزایش سرانه اماکن ورزشی در کشور از ۲ صدم مترمربع در قبل از انقلاب به حدود یک مترمربع طی سال‌های اخیر با وجود دو برابر شدن جمعیت.
برگزاری انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا برای اولین بار در کشور و در نتیجه انتخاب شهردار و اداره شهر از طریق نمایندگان مردم به عنوان نماد مردم سالاری دینی.
افزایش بی سابقه پارک‌ها و بوستان‌های شهری بعد از انقلاب. به عنوان نمون ه سرانه فضای سبز درون شهری در تهران از ۱ مترمتربع در قبل از انقلاب به ۱۶ متربع در سال ۱۳۹۵ رسیده است. (افزایش تعداد پارک‌ها از ۷۵ پارک به ۲۱۳۵ پارک).
تصویب احداث ۳۸ شهر جدید بعد از انقلاب و احداث ۱۷ مورد از آنها در راستای تأمین مسکن طبقات مختلف اجتماعی در اطراف شهرهای بزرگ و باز توزیع جمعیتی در کشور.
تهیه طرح‌های توسعه شهری (طرح جامع، تفصیلی و هادی) برای تمامی شهرهای کشور (۱۱۴۸ شهر) توسط مهندسین و متخصصین معماری و شهرسازی داخلی؛ این در حالی است که معدود طرح‌های جامع شهری قبل از انقلاب توسط مهندسین مشاور فرانسوی، آلمانی و آمریکایی تهیه گردیده است.
افزایش تعداد واحدهای مسکونی شهری با مصالح بادوام به ۸۸ درصد کل واحدها
افزایش واحدهای مسکونی برخوردار از برق از ۴۸.۳ درصد در سال ۱۳۵۵ به ۹۶.۵ درصد در سال ۱۳۹۰.
افزایش واحدهای مسکونی برخوردار از آب لوله کشی از ۴۰.۹ درصد رد سال ۱۳۵۵ به ۹۹.۵ درصد در سال ۱۳۹۰.
ساخت انواع سلاح‌های سبک و نیمه‌سنگین مورد نیاز در نیروهای مسلح.
تأمین امنیت پایدار در کشور با ایجاد ۳۰۰۰ پاسگاه و کلانتری در کشور.
پرتاب ماهواره به فضا طی سال‌های بعد از انقلاب که برای اولین بار در تاریخ کشور رخ داده است. (ایران با اینکه فعالیت خود در این حوزه را بسیار دیر آغاز کرد اما، اکنون موفق شده است در میان ۹ کشور صاحب چرخه کامل فناوری ماهواره در دنیا قرار گیرد.)
دستیابی به دانش و فن ساخت هواپیماهای نظامی از جمله آذرخش، صاعقه و قاهر ۳۱۳.
ساخت انواع هواپیماهای نظامی با سرنشین و بدون سرنشین و انواع بالگردها.
تربیت ۴۰۰ هزار نفر مهندس ساختمان در کشور و بی نیازی از خدمات مهندسان خارجی.