از وعده های توخالی مدیران تا ناامیدی دانشجویان

به گزارش پایگاه خبری عصر بازآفرینی،  از سال 93 که دولت دهم موضوع "رفاه کارت دانشجویی" را مطرح کرده تا کنون، سالی نیست که یک مسئول دانشگاهی وعده توزیع کارت تا مهرماه همان سال را ندهد و کار تاجایی پیش رفته است که  از سال 95 رسما اعلام می شود که تا چند روز آینده این کارت در دست دانشجوها خواهد و از رئیس صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم گرفته تا رییس دانشگاه ها؛ از وزیر علوم گرفته معاونت دانشجویی دانشگاه‌ها  همه‌و همه وعده توزیع کار تا چند روز و  ماه دیگر می دهند اما تا کنون به قریب به چهار دانشجوی ایرانی هیچ کارتی داده نشده است.

با احساسات چه تعداد دانشجو بازی می شود؟

مسئولین وزارت علوم و دانشگاه ها شاید از خاطر برده‌اند که چه تعدادی از جمعیت کشور دانشجو و خانواده های آنها  مخاطب وعده های آنها هستند و اینکه این بدقولی ها چه تبعاتی برای مردم دارد، چرا که در عنفوان جوانی به وعد های پوچ مسئولین عادت کرده و می‌اموزند که مسئولین چگونه‌اند.

در واقع  طبق آمار خرداد سال 97، در ایران ۲۵۶۹ دانشگاه در کشور وجود دارد که از این میان تعداد ۵۳۰ واحد سهم دانشگاه آزاد بوده، ۳۰۹  موسسه غیرانتفاعی، ۱۷۰ مرکز فنی حرفه ای، ۴۶۶  مرکز پیام نور، ۹۵۳ واحد علمی کاربردی و ۱۴۱ دانشگاه دولتی( وزارت علوم، تحقیقات و فناوری) در ۳۱ استان کشور ثبت شده است.

بر اساس آمار موسسه فوق، تعداد ۳ میلیون و ۷۹۴ هزار و ۴۲۰ دانشجو در دانشگاه‌های کشور مشغول تحصیل هستند که از این تعداد یک میلیون و ۷۲۳ هزار و ۲۶۹ نفر زن و ۲ میلیون و ۷۱ هزار و ۱۵۱ دانشجو مرد هستند و همچنین از کل جمعیت دانشجویی کشور، تعداد ۱ میلیون و ۵۵۰ هزار و ۷۰ دانشجو در دانشگاه آزاد اسلامی،‌ ۳۳۹ هزار و ۳۲۵ دانشجو در موسسات آموزش عالی غیر دولتی و غیر انتفاعی، ۱۹۷ هزار و ۳۰۵ دانشجو در دانشگاه فنی‌حرفه‌ای، ۴۷۳ هزار و ۷۹۸ دانشجو در دانشگاه علمی – کاربردی، ‌۵۴۶ هزار و ۸۸۶ نفر در دانشگاه پیام نور و ۶۸۷ هزار و ۳۶ دانشجو در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری مشغول تحصیل هستند.(ایسنا 9 خرداد 97)

کم وزیاد شدن خدمات دانشجویی در فضای خیالی

حال که  نزدیک به چهار میلیون دانشجو با وعده های مسئولین وزارت علوم چند سالی را سر کرده و برخی از کسانی که قرار بود از این خدمات استفاده کنند، فارغ التحصیل شدند یا  در حال اتمام درصد و در حال خروج از دانشگاه و ورود به محیط کار هستند،  نکته جالب تر کم و زیاد شدن خدماتی است که قرار است به دانشجوها ارائه کنند است. سال گذشته ، وزیر علوم  اعلام کرده است  که 37  نوع خدمت شامل خدمات رفاهی،ورزشی،فرهنگی، تخفیفات دانشجویی،سفر، ویزا کارت،حمل و نقل عمومی و …  با رفاه کارت به دانشجو ها ارائه خواهد شد. امسال از سوی رییس صندوق رفاه دانشجویان 26 نوع خدمات اعلام شد که ارائه می شود(ایلنا 19 دی97) 

به نام دانشجو به کام مدیران

بنابه آمارهای رمی وزارت علوم که از زبان وزیر علوم مطرح شده ،  ایران بالاترین رتبه علمی در سال 2016 را دربین 25 کشوری که بیشترین رشد علمی دنیا را دارند کسب کرده‌ است و  درصد رشد علمی کشور ما در چند سال گذشته 16.7 درصد و بالاترین رتبه در سطح جهان بوده‌است. همچنین  رتبه نوآوری کشور نیز در چند سال گذشته با 55 رتبه ارتقا به رتبه 78 رسید که این بیانگر  تبدیل دانش به ثروت و تولید محصولات کاربردی از دانش کسب شده است. از طرف دیگر نکته ای که باید در نظر داشت اینکه 85 درصد از دانشجویان، هزینه های گزاف داشنگاه های را جیب خود پرداخت می کنند و در دانشگاه های دولتی تحصیل نمی کنند تا برخورداری از آن رفاه چندان تفاوتی برای انها نداشته باشد.

حال با توجه به این رخدادها باید به مسئولین دانشگاه و وزارت علوم گفت که دانشجوها  کار خود را به درستی انجم می دهند و در حال بالندگی کشور هستند اما شما مسئولین چه خدماتی  به این دانشجوهایی که رتبه علمی کشور را بالا برده اند انجام داده اید و چرا  تنها با وعده های آنچنانی برای خود ایجاد موقعیت کرده اید؟

اگر طرح کنسل شده اعلام کنید

اجازه دهید دانشجوها هم بهره ببرند

بنابراین ارائه خدمات دانشجویی به جای اینکه در حد وعده و وعید پوچ و توخالی  بماند و هر سال بر خدمات نداده آن بیافزایید باید به پاس این  همه زحمات دانشجوها که نام ایران را در فضای علمی پرآوازه کرده و بهره آن را شما می برید، باید خدمات رفاه کار را هرچه زودتر ارائه کنید تا دانشجویان ناامید را به آینده امیدوار کرده و  آنها به بلندگی کشور بیشتر کمک کنند و شاید توان ارائه خدمات به دانشجوها را ندارید و وعده های سرخرمن می دهید و اگر طرح کنسل شده و توان آن را ندارید به دانشجوها اعلام کنید.